We staan vroeg in de morgen op om te vertrekken naar Manila, maar dan wel via de toeristische trekpleister Hundred Islands. 't Zijn er misschien wel meer, maar 't steekt hier soms niet zo nauw, en 100 is al ook een 't wat. Fr. Eugeen wuift ons uit en Therese en Carol, de 2 Filippina's, trekken met ons mee. Na een half uurtje valt iedereen in de bus stil om een drietal uur later in Alaminos te ontwaken, vanwaar we met 2 motorboten de oversteek maken naar Governor's Island. Daar wordt van zon en strand genoten, en na een tijdje nemen we een van de volgende eilanden: Quezon Island. Na een uurtje bakken in de zon en een kleine pic-nic, keren we terug naar het grootste eiland van de Filippijnen (Luzon) om onze reis naar Manila verder te zetten.
Na toch alweer een 6-tal uren rijden en tussenstop voor een drink in een Tankstation, komen we bij Fr. Marc Lesage in Tay-Tay, Antipolo - juist buiten Metro Manila - in ons verblijf voor de komende dagen, Maryhill CICM, aan. We worden hartelijk door Marc ontvangen en na onze intrek in de kamers een een frisse slok bier of frisdrank zoeken we na een lange busrit onze bedden op.
maandag 12 april 2010
Dag 13 & 14: derde en vierde dag Baguio
Het roteren van de verschillende groepen in de verschillende diensten van het SLU ziekenhuis en BHG verlopen goed. Heel wisselende ervaringen komen op ons af: verrassing, verwondering, soms een raar gevoel enz... Al bij al houden we onze ogen goed open en vaak hebben we heel wat indrukken op te schrijven in onze boeken/schriftjes 's avonds om het zeker niet te vergeten.
Ook de lessen volgen we 's namiddags met wisselend succes. De ene keer is de inhoud minder interessant, de andere keer komt de docent niet altijd heel attractief uit de hoek, nog een andere keer hebben wij het in de namiddag moeilijker om de aandacht erbij te houden...
Nog twee dingen die we jullie niet willen onthouden van deze twee dagen. Het internationaal paspoort, de identiteitskaart en het geld van een van onze medereizigers werd tijdens een onbewaakt moment ontvreemd. Paniek, want zonder paspoort raakt niemand het land buiten en Nederland binnen. Maar wat kunnen we doen op National Hero's Day? Buiten de politie die proces-verbaal opmaakt, wordt op op geen enkel administratief niveau gewerkt vandaag, vrijdag. Bovendien verlaten we zondagmorgen Baguio voor Manila, en is het dan niet beter daar - hopelijk - alle paperassen in orde te krijgen? Maar dit is buiten Father Eugeen gerekend die met een paar telefoontjes aan een hem wel bekennde hoge politiepief in de streek de lokale politiemensen uit hun sloffen laat schieten. Even na middernacht bellen de politiemensen aan en overhandigen aan Fr. Eugeen de ontvreemde papieren. Er blijft een vreemd geurtje aan heel deze zaak hangen, maar - eind goed al goed - we hebben de papieren terug - geld is natuurlijk weg - en hoeven in Manila geen wonderen meer te verrichten.
Bij het bezoek aan Baguio General Hospital zaterdagmorgen wordt een een tweeling geboren waarbij onze studenten aanwezig zijn. Het is een moeilijke bevalling en er komt nogal veel bloed aan te pas. Voor een van onze studenten wordt het ook even te veel en verloor het bewustzijn - alsof er nog geen zieken genoeg zijn in BHG...
We nemen zaterdagavond officieel afscheid van Fr. Eugeen in de Pizzahut van de Mall en daarna met dessertje in The Manor van Camp John Haye, de voormalige Amerikaanse militaire basis in Baguio. We hopen Eugeen gezond en wel tijdens de zomer in Belgie terug te zien, met een nieuwe heup die hem dinsdag a.s. in Baguio wordt geplaatst. We danken hem voor alles wat hij als manusje-van-alles voor ons weer heeft gerealiseerd.
Ook de lessen volgen we 's namiddags met wisselend succes. De ene keer is de inhoud minder interessant, de andere keer komt de docent niet altijd heel attractief uit de hoek, nog een andere keer hebben wij het in de namiddag moeilijker om de aandacht erbij te houden...
Nog twee dingen die we jullie niet willen onthouden van deze twee dagen. Het internationaal paspoort, de identiteitskaart en het geld van een van onze medereizigers werd tijdens een onbewaakt moment ontvreemd. Paniek, want zonder paspoort raakt niemand het land buiten en Nederland binnen. Maar wat kunnen we doen op National Hero's Day? Buiten de politie die proces-verbaal opmaakt, wordt op op geen enkel administratief niveau gewerkt vandaag, vrijdag. Bovendien verlaten we zondagmorgen Baguio voor Manila, en is het dan niet beter daar - hopelijk - alle paperassen in orde te krijgen? Maar dit is buiten Father Eugeen gerekend die met een paar telefoontjes aan een hem wel bekennde hoge politiepief in de streek de lokale politiemensen uit hun sloffen laat schieten. Even na middernacht bellen de politiemensen aan en overhandigen aan Fr. Eugeen de ontvreemde papieren. Er blijft een vreemd geurtje aan heel deze zaak hangen, maar - eind goed al goed - we hebben de papieren terug - geld is natuurlijk weg - en hoeven in Manila geen wonderen meer te verrichten.
Bij het bezoek aan Baguio General Hospital zaterdagmorgen wordt een een tweeling geboren waarbij onze studenten aanwezig zijn. Het is een moeilijke bevalling en er komt nogal veel bloed aan te pas. Voor een van onze studenten wordt het ook even te veel en verloor het bewustzijn - alsof er nog geen zieken genoeg zijn in BHG...
We nemen zaterdagavond officieel afscheid van Fr. Eugeen in de Pizzahut van de Mall en daarna met dessertje in The Manor van Camp John Haye, de voormalige Amerikaanse militaire basis in Baguio. We hopen Eugeen gezond en wel tijdens de zomer in Belgie terug te zien, met een nieuwe heup die hem dinsdag a.s. in Baguio wordt geplaatst. We danken hem voor alles wat hij als manusje-van-alles voor ons weer heeft gerealiseerd.
Abonneren op:
Posts (Atom)